Eigenlijk heb ik best een mooie naam. Vind ik nu tenminste. Vroeger niet, toen kon ik mijn ouders wel wat aandoen. Renee. En niet zomaar Renee, nee: Renee ZONDER streepje. Waar de hele wereld zich overigens geen bal van aantrekt, hoe vaak ik het ook zeg.
Vroeger, “vroegah”, vond iedereen van mijn leeftijd het ongelofelijk grappig dat ik een “jongensnaam” had. Op de basisschool deden de meisjes er lacherig over en op de middelbare school de jongens – die zijn nou eenmaal wat later met zulke dingen. Geeft niet hoor mannen, anders was het ook zo oneerlijk verdeeld over mijn levensjaren. Ook kun je op mijn naam zo ongelofelijk veel rijmwoorden bedenken dat ik ze allemaal al wel eens gehoord heb. Vooral de woorden uit de categorie “vies” waren altijd erg populair: wc, diarree, plee, etc. etc. Erg leuk. Vooral de 368564564569e keer.
Zelfs tijdens mijn periode bij de EMTÉ (en dat is nog niet eens zo heel lang geleden) begroette 1 collega me steevast met: “Hé! Daar hebben we Renee, van de EMTÉ, hatsjikidee!” en een andere met “Reneeoléoléolé!” (Beide doen dat tot op de dag van vandaag nog steeds trouwens.) Een andere, nog recentere variant is: “Renee heb je, ja kun je krijgen!”. Met deze laatste drie varianten kan ik overigens goed leven, want ik vind ze erg origineel. Geloof het of niet, maar ook kleine jongetjes worden op een dag volwassen.
Naam maken
Drie jaar geleden rolde ik het online wereldje in en niet veel later ontstond mijn ambitie om daar ook werkelijk naam te maken. En dat “naam maken” is nog best lastig, tussen al die ervaren internetmarketeers, contentspecialisten en het SEO-geweld. Maar, laat ik nou het geluk hebben dat ik geen naam meer hoef te maken. Ik heb de naam namelijk al.
Want wat gebeurt er als je mijn naam intypt op Google? Mijn website verschijnt bovenaan pagina 1. En niet alleen op pagina 1, minimaal de eerste tien pagina’s gaan allemaal over mij. Onafgebroken, aan één stuk door over mij. Ha. En het allermooiste mooie is: ik hoef er geen cent voor te betalen! Omdat er maar 1 Renee Preijde is die op deze manier actief is in het online wereldje. Een Renee Preijde met een mannennaam en een ‘e’ zonder streepje.
Ik hou van mijn naam. Ik heb namelijk een prachtige naam! Mooi niet dus, dat ik ooit ga trouwen en de naam van mijn aanstaande aanneem. Want een vrouw hoort een man geld te kosten – en niet andersom. Selectief feministisch, noem ik dat.